Pierwszy czwartek miesiąca

W Pierwszy Czwartek miesiąca o godz. 17.45

Litania do Chrystusa Żertwy przed  Najświętszym Sakramentem

z modlitwą o powołania do kapłaństwa i życia zakonnego. 

Pierwszy czwartek miesiąca to dzień, w którym stajemy przed obliczem Chrystusa – Najwyższego Kapłana, karmimy się Jego słowem, klękamy z wdzięcznością przed Nim samym, obecnym w Najświętszym Sakramencie. W pierwszy czwartek miesiąca stajemy najpierw wobec Daru Eucharystii.

Każdy pierwszy czwartek miesiąca, jest także dniem szczególnej modlitwy Kościoła za kapłanów o świętość ich życia, za przygotowujących się d kapłaństwa, za kleryków przebywających w seminariach duchownych o łaskę wytrwania w powołaniu, którym ich Pan Bóg obdarzył oraz o nowe liczne, święte i gorliwe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Pragniemy także modlić się za kapłanów, wszystkich powołanych do służby w Kościele. W I czwartek miesiąca przypominamy sobie o potrzebie naszej wdzięczności za ten wielki dar Chrystusa, jakim jest Eucharystia i nierozłącznie z nią związana posługa kapłańska. Gdyby nie oni, kapłani nie byłoby Eucharystii, nie byłby sakramentów świętych. Stajemy również w pokornym błaganiu o odważne podjęcie drogi kapłańskiej dla tych, którzy zostali na nią powołani przez Chrystusa.

 

 MODLITWA OJCA ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II O POWOŁANIA (2005)

Jezu, Synu Boga,

w którym mieszka cała pełnia bóstwa.

Ty powołujesz ochrzczonych, by wypłynęli na głębię,

krocząc drogami świętości.

Wzbudź w sercach ludzi młodych pragnienie,

by być we współczesnym świecie

świadkami potęgi Twojej miłości.

Napełnij młodych Twoim Duchem odwagi i roztropności,

aby prowadził ich ku głębi tajemnicy człowieka,

by stali się zdolnymi do odkrycia pełnej prawdy

o sobie i o własnym powołaniu.

Nasz Zbawicielu, posłany przez Ojca,

aby objawić Jego miłosierną miłość.

Obdarz Twój Kościół darem ludzi młodych,

którzy są gotowi wypłynąć na głębię,

aby być wśród ludzi znakiem

Twojej obecności, która odnawia i zbawia. 

Najświętsza Dziewico, Matko Zbawiciela,

niezawodna Przewodniczko na drodze ku Bogu i bliźniemu.

Ty, która zachowywałaś słowa Jezusa w głębi Twego serca,

wspieraj Twoim macierzyńskim wstawiennictwem

rodziny i wspólnoty kościelne,

aby pomagały ludziom młodym

w hojnej odpowiedzi na wezwanie Pana.

Amen.

 

Modlitwa o powołania kapłańskie i zakonne

 Jezu Chryste, Ty wezwałeś swych

uczniów, aby porzucili wszystko

i poszli za Tobą.

Spraw, aby wielu młodych

za ich przykładem mogło opuścić to,

co ziemskie i dążyć do tego, co boskie.

Prosimy Cię o liczne powołania kapłańskie

i zakonne, aby nigdy nie zabrakło

robotników w winnicy Pańskiej.

Przez Chrystusa Pana naszego.

Amen.

Pierwszy piątek miesiąca

Msze święte: 7.00; 7.45; 18.00

Spowiedź podczas Mszy świętych rannych i od godz. 17.00

“Pierwszy piątek” – warto przypomnieć co ze sobą niesie to szczególne nabożeństwo, jaka jest jego historia i co się z nim wiąże. Główna zasługa w rozpowszechnianiu się nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). W grudniu 1673 roku św. Małgorzata dopuszczona została do tego, by spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: “Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”.

Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:

Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
Ustalę pokój w ich rodzinach.
Będę ich pocieszał w utrapieniach.
Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.

W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

 

Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca

Msza Święta i nabożeństwo wynagradzające za grzechy przeciw Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny –  godz. 7.30.

Spowiedź podczas Mszy Świętych.

 

NAJŚWIĘTSZA MARYJA PANNA OBJAWIA SIĘ W FATIMIE

W 1917 r. w Fatimie w Portugalii Matka Najświętsza objawiła się trójce dzieci: Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji. Przychodziła przez kolejnych sześć miesięcy, od maja do października, każdego trzynastego dnia miesiąca. W sierpniu Piękna Pani pojawiła się później, gdyż trzynastego dzieci były więzione. Ukazując się po raz drugi, 13 czerwca, Matka Boża zapowiedziała, że niedługo zabierze Franciszka i Hiacyntę do nieba, a Łucję pozostawi, gdyż Jezus pragnie posłużyć się nią, aby ustanowić na świecie nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Tego dnia dzieci ujrzały Niepokalane Serce Maryi znieważane przez grzechy ludzkości, co symbolizowały otaczające Je ciernie. Maryja powiedziała też do dzieci i innych zgromadzonych:

Chcę, żebyście codziennie odmawiali różaniec.

Innym razem Matka Boża prosiła o ofiarowanie modlitw i cierpień w intencji grzeszników:

Módlcie się, módlcie się dużo i dokonujcie umartwień za grzeszników, bo wiele dusz idzie do piekła, bo nikt nie chce się umartwiać za nie i za nimi wstawiać (sierpień).

Dzieci ujrzały także przerażającą wizję piekła. Matka Boża powiedziała do nich:

Widziałyście piekło, do którego trafiają dusze biednych grzeszników. Aby ich zbawić, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczynią to, co wam powiem, wiele dusz się zbawi i zazna pokoju…. Przybędę, aby zażądać poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i zadośćczyniącej Komunii w pierwsze soboty miesiąca. Jeżeli wysłuchają moich próśb, Rosja nawróci się i zapanuje pokój (13 lipca).

NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Zgodnie z zapowiedzią Matka Boża ukazała się siostrze Łucji ponownie, już po śmierci Franciszka i Hiacynty, 10 grudnia 1925 r., w Pontevedra (Hiszpania), tym razem z Dzieciątkiem Jezus. W czasie tego objawienia po raz kolejny Maryja zwróciła uwagę na Jej Niepokalane Serce otoczone cierniami, a Jezus powiedział:

Współczuj Sercu swojej Najświętszej Matki, które jest ukoronowane cierniami, jakie przez cały czas niewdzięczni ludzie weń wbijają, a nie ma nikogo, kto czyniłby akt zadośćuczynienia, żeby owe kolce wyrwać.

Wtedy Matka Boża wezwała do podjęcia wynagradzającego nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca:

Spójrz, moja córko, na moje Serce ukoronowane cierniami, które niewdzięczni ludzie bez ustanku wbijają w Nie przez swoje bluźnierstwa i brak wdzięczności. Przynajmniej ty staraj się Mnie pocieszyć. W godzinę śmierci obiecuję przyjść na pomoc z łaskami potrzebnymi do zbawienia tym, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawia spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia.

13 września 1939 r. Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca uzyskało aprobatę kościelną i rozwija się na całym świecie. Przez to nabożeństwo wynagradzamy pięć różnych zniewag i bluźnierstw raniących Niepokalane Serce Maryi:

1. bluźnierstwa przeciwko Jej Niepokalanemu Poczęciu,

2. bluźnierstwa przeciw Jej Dziewictwu,

3. bluźnierstwa przeciw Jej Boskiemu Macierzyństwu i nieuznawanie w Niej Matki ludzi,

4. znieważanie czynione przez tych, którzy wpajają w serca dzieci obojętność, pogardę, a nawet odrazę do Niepokalanej Matki,

5. obrazę czynioną przez tych, którzy znieważają Ją w Jej świętych wizerunkach.

NA CZYM POLEGA NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Istotą tego nabożeństwa jest wynagrodzenie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Obrażają one Boga i Jej Niepokalane Serce, są pogardą wobec Bożej miłości oraz powodem piekielnych mąk ludzi, za których umarł Jej Syn. Pragnie Ona ocalić jak najwięcej osób, dlatego przychodzi, aby ostrzec przed konsekwencjami grzechu, aby ocalić grzeszników od piekła, aby skłonić ich do nawrócenia. Maryja chce naszego zaangażowania w tę misję.

Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca to forma pomocy grzesznikom, zaproponowana przez Maryję i Jezusa. Przez to nabożeństwo możemy przepraszać Boga i wynagradzać za grzechy obrażające Niepokalane Serce Maryi, a gdy będziemy tę modlitwę praktykować, także w naszych sercach wzrośnie miłość ku Bogu i bliźnim.

 

CZTERY WARUNKI NABOŻEŃSTWA PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA

Najświętsza Panna i Jezus ukazali się siostrze Łucji dnia 10 grudnia 1925 r., aby opisać nabożeństwo wynagradzające grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. W jego ramach powinniśmy:

1. w pierwsze soboty miesiąca przystąpić do spowiedzi z intencją wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi.

Można także skorzystać z łaski sakramentu pojednania wcześniej, byleby w tym dniu być w stanie łaski uświęcającej, bez grzechu ciężkiego;

2. przyjąć Komunię Św. w pięć pierwszych sobót miesiąca w powyższej intencji;

3. odmówić pięć tajemnic różańcowych;

4. przez piętnaście minut rozważać tajemnice różańcowe ofiarując tę medytację w wymienionej intencji.

Niezbędnym warunkiem dobrego odprawienia nabożeństwa jest nastawienie, z jakim te praktyki wypełniamy, co Jezus podkreślił w objawieniu 15 lutego 1926 r.:

To jest prawda, moja córko, ze wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy, i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymać przyrzeczone łaski; Ja jednak wolę, żeby odprawiali pięć pierwszych sobót miesiąca w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż żeby odprawiać piętnaście bezdusznie i z obojętnością…

Jezus wymienia trzy grupy osób odprawiających nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca: tych, którzy zaczynają je odprawiać, lecz nie kończą; takich, którzy kończą, ale odprawiają je jedynie ze względu na obiecane łaski; i w końcu trzecia grupa to osoby, które czynią to przede wszystkim w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu NMP; one najbardziej podobają się Jezusowi.

Jeśli ktoś nie będzie mógł odprawić tego nabożeństwa w sobotę, może, za zgodą kapłana, praktykować je w niedzielę po pierwszej sobocie.

W pobożnym wzbudzaniu właściwej intencji potrzebnej do dobrego odprawienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi pomoże nam modlitwa pozostawiona przez Piękną Panią:

Jezu, to z miłości do Ciebie, za nawrócenie grzeszników i dla zadośćuczynienia za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi (13 lipca 1917 r.).

Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Środa – po Mszy świętej wieczornej.

 

…Muszę wrócić tu do czasów mojej młodości, kiedy w czasie wojny, podczas okupacji naszego kraju przez nazistów, mieszkałem w Krakowie i pracowałem jako robotnik w fabryce. Wiele razy, wracając po pracy do domu, wstępowałem do waszego kościoła w Krakowie, gdzie znajdował się obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. (…) Te przeżycia głęboko utkwiły mi w sercu. (…) I dziś, chcę gorąco podziękować Matce Bożej Nieustającej Pomocy za okazywaną mi zawsze „nieustanną pomoc” w trudnych momentach życiowych, ośmieliłbym się nawet powiedzieć, że w każdym trudnym momencie.
Wszystkim, którzy z wiarą i ufnością oddają cześć Matce Bożej Nieustającej Pomocy – z serca błogosławię.
                                                              Jan Paweł II  Rzym 1984 r.

Z historii Nowenny

Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy wiąże się ściśle z historią obrazu Matki Bożej pod tym samym tytułem. Obraz ten – pochodzący ze szkoły wenecko-kreteńskiej, najprawdopodobniej z przełomu XIV i XV wieku – zyskał większy rozgłos dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Po długich latach dyskretnej jego obecności w kościele i kaplicy augustianów w Rzymie, został on najpierw, z woli papieża Piusa IX, uroczyście wprowadzony do kościoła redemptorystów, w 1866 roku, a w roku następnym koronowany. Od tego czasu zaczęły również powstawać bractwa i stowarzyszenia, które wraz z rozpowszechnianiem kopii obrazu szerzyły również nabożeństwa ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W 1876 roku, zostało ustanowione święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy a istniejące bractwa i stowarzyszenia włączono do powołanego przez Piusa IX Arcybractwa Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Alfons. Działalność bractw została określona statutami, zatwierdzonymi przez Stolicę Apostolską, 2 lipca 1876 roku. Statuty te odwoływały się do nauki św. Alfonsa o pośrednictwie Matki Bożej i określały sposób istnienia i działania członków bractwa. Na pierwszym miejscu podkreślały one: „krzewienie z zapałem i miłością nabożeństwa do Matki Bożej Nieustającej Pomocy”. Nabożeństwa te, kształtowane zgodnie z duchem przełomu XIX i XX wieku, krzewiły wśród wiernych ideał modlitwy nieustannej. Odbywały się one zazwyczaj po południu, w pierwszą niedzielę miesiąca, i obejmowały: modlitwę przed obrazem Matki Bożej, kazanie, odczytanie intencji brackich, wystawienie Najświętszego Sakramentu, litanie i uroczyste błogosławieństwo.

Wśród licznych nabożeństw ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy, krzewionych przez bractwa, największą popularność zyskała sobie Nowenna Nieustanna, odprawiona po raz pierwszy w 1922 roku, przy kościele redemptorystów pw. św. Alfonsa, w Saint Louis, w Ameryce północnej. Prężnie działające tutaj bractwo, pod przewodnictwem ojca Andrzeja Brona, gromadziło tysiące wiernych nie tylko na nabożeństwie niedzielnym, ale również w ciągu tygodnia, zazwyczaj w każdy wtorek. Nabożeństwa te nazwano najpierw Novendialia, a od 1927 roku przyjęła się nazwa Nowenny Nieustannej.

Już w 1930 roku Nowenna była odprawiana w tym kościele piętnaście razy w ciągu dnia (we wtorki), przy stale wzrastającym udziale wiernych. Przeszczepiona do krajów Europy i Azji, w pierwszej połowie XX wieku, zyskała sobie wielką popularność.

Na ziemiach polskich kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy wiąże się przede wszystkim z działalnością misyjną redemptorystów. Powstające tutaj bractwa organizowały nie tylko uroczyste obchody święta Matki Bożej Nieustającej Pomocy ale również tridua i nabożeństwa brackie, w pierwsze niedziele miesiąca. Do Tuchowa obraz został sprowadzony w 1899 roku, w tym też roku powstało tutaj bractwo, do którego na przestrzeni pierwszych dziesięciu lat zapisano ponad trzydzieści trzy tysiące członków. Obecnie jest on umieszczony w centrum ikonostasu redemptorystów, w kaplicy bocznej, przylegającej do prezbiterium od strony północnej. Pierwsza Nowenna Nieustanna na ziemiach polskich została odprawiona 23 stycznia 1951 roku w Gliwicach, w kościele redemptorystów pw. św. Krzyża. Następnie zaprowadzano ją w innych miastach, między innymi: w Krakowie, Słupsku, Sosnowcu, Opolu, Poznaniu i Wrocławiu. W Tuchowie pierwsza Nowenna została odprawiona 6 stycznia 1954 roku.

Od tamtych czasów Nowenna Nieustanna rozwija się w Polsce z wielkim powodzeniem i jest odprawiana, w blisko dwóch tysiącach kościołów naszej Ojczyzny. Zasadniczo układ tego nabożeństwa pozostaje niezmieniony, chociaż w dobie reformy soborowej wprowadzano w nim wiele zmian.

o. Stanisław Madeja CSsR

Odnowa Nowenny Nieustannej do Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Minęło osiemdziesiąt lat od powstania Nowenny Nieustannej w Saint Luis, w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. W Polsce natomiast, od dwóch lat, świętujemy złote jubileusze tego nabożeństwa, czyli 50-tą rocznicę ich powstawania (w Gliwicach, Krakowie i Tuchowie). W tym czasie Nowenna zyskała sobie wielką popularność nie tylko w Polsce ale i w innych krajach Europy, Ameryki i Azji. W tym samym czasie, prawie równorzędnie, dokonywała się w Kościele wielka reforma liturgiczna, podjęta przez Sobór Watykański II. W ten sposób również Kult Matki Bożej otrzymał odpowiednie uzasadnienie teologiczne i podstawy dla dalszego rozwoju. Podstawy te zawarte są przede wszystkim w dokumentach soborowych: w Konstytucji o liturgii, w Konstytucji dogmatycznej o Kościele oraz w dokumentach posoborowych: w adhortacji Marialis cultus, papieża Pawła VI, z 1974 roku, a ostatnio, w Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii, Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, z 2002 roku. Dokumenty te stanowią podstawę reformy liturgicznej i reformy nabożeństw: Do nich odwołuje się również podjęta odnowa nabożeństwa Nowenny Nieustannej.

Struktura odnowionej Nowenny Nieustannej



Biorąc pod uwagę powyższe wskazania, komisja liturgiczna przy zarządzie prowincjalnym redemptorystów, podjęła rewizję struktury nabożeństwa Nowenny Nieustannej oraz poszczególnych tekstów. Założenia posoborowej reformy kultu domagają się przede wszystkim liturgicznej inspiracji nabożeństw.

Nabożeństwo Nowenny Nieustannej zostało podzielone na trzy zasadnicze części:
I – Obrzędy wstępne, II – Czytanie Słowa Bożego i III – Zakończenie.

Obrzędy wstępne, podobnie jak to ma miejsce w liturgii, winny mieć charakter wstępu, wprowadzenia i przygotowania. Zmierzają one ku temu, by wierni połączyli się we wspólnotę, przygotowali się do słuchania Słowa Bożego i odpowiedzi na nie. Mogą się one rozpocząć śpiewem: O Maryjo witam Cię, inną stosowną pieśnią lub wezwaniami litanijnymi. Następnie wszyscy odmawiają modlitwę rzymską, której tekst został nieznacznie zmieniony. Usunięte zostały słowa, które mogły sugerować błędne rozumienie zbawczych zasług Jezusa Chrystusa w relacji do wstawiennictwa Maryi. Proponowane są również nowe wersje modlitw do Matki Bożej, któr_ czerpią inspirację z bogactwa modlitw maryjnych Jana Pawła n i nawiązują do treści obrazu Nieustającej Pomocy. Modlitwę kończy zwykle pieśń do Matki Bożej.

Święta celebracja słowa Bożego jest, zgodna z charakterem chrześcijańskiej pobożności a zarazem stanowi najwyższy wyraz czci względem Maryi (Dyrektorium n. 193). Wierni słuchając słowa Bożego powinni przyjmować je i strzec w swoim sercu z miłością, rozważać je w duszy, głosić ustami, wprowadzać w czyn i dostosowywać do niego całe swoje życie (Maria lis cultus, nn.17, 30; Wprowadzenie do lekcjonarza maryjnego, n. 10).

Zwyczajnie lektor odczytuje tekst Pisma świętego. Godne polecenia jest selektywne dobieranie fragmentów krótkich i łatwych do zapamiętania, uwzględniając odpowiednio okres liturgiczny. Zaleca się korzystanie z Lekcjonarza mszalnego, Tom VI,. względnie Lekcjonarza do Mszy o Najświetszęj Maryi Pannie. Po czytaniu można wykonać psalm responsoryjny, który sprzyja medytacji słowa Bożego. W celebracji liturgicznej stanowi on integralną część liturgii słowa. W nabożeństwach może to być odpowiednia pieśń, sprzyjająca medytacji słowa Bożego.
Miejsce liturgicznej homilii zajmuje rozważanie lub kazanie, które winno uwzględniać szczególne potrzeby słuchaczy, przygotowując ich odpowiednio do uczestnictwa w liturgii, „szczycie i źródle chrześcijańskiego życia”.

Po chwili milczenia następuje modlitwa wiernych, która w nowennie ma charakter wezwań dziękczynnych i błagalnych, zanoszonych do Matki Bożej i przez Jej przyczynę do Boga. Godna pochwały i utrzymania jest 'Praktyka pisania podziękowań i próśb na kartkach przez wiernych, które podczas Nowenny są publicznie odczytywane. Na zakończenie odmawia się wspólne podziękowania i prośby lub wykonuje odpowiednie śpiewy.

Podobnie jak w obrzędach wstępnych modlitwa rzymska zajmuje szczególne miejsce tak na zakończenie próśb śpiewa się trzykrotnie wezwanie błagalne, tzw. inwokację: Matko Pomocy Nieustającej. Wezwania dziękczynne i błagalne kończy modlitwa Pańska wraz z embolizmem, czyli modlitwą, na wzór jutrzni lub nieszporów.

Na zakończenie, jeśli nabożeństwu przewodniczył kapłan lub diakon, udziela. się błogosławieństwa i śpiewa pieśń; O Maryjo żegnam Cię, lub inną stosowną pieśń. Jeśli po nabożeństwie ma miejsce celebracja Mszy świętej pieśń ta może być śpiewem na wejście. Nie można jednak łączyć Nowenny Nieustannej z Mszą świętą (por. Dyrektorium, n. 74).

o. Stanisław Madeja CSsR

Obrzęd Nowenny

OBRZĘDY WSTĘPNE

Na rozpoczęcie nabożeństwa śpiewa się wezwanie O Maryjo witam Cię, lub inną pieśń do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Po niej następuje modlitwa rzymska, którą zwykle odmawia się wspólnie.

Kyrie eleison, Chryste eleison
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco Jedyny Boże.
Święta Maryjo, módl się za nami.
Matko Nieustającej Pomocy, módl się za nami.

Modlitwa rzymska

O Matko Nieustającej Pomocy, / z największą ufnością przychodzę dzisiaj, / przed Twój święty obraz, / aby błagać o pomoc Twoją. / Nie liczę na moje zasługi, / ani na moje dobre uczynki, / ale tylko na nieskończone zasługi Pana Jezusa / i na Twoją niezrównaną miłość macierzyńską. / Tyś patrzyła, o Matko, na rany Odkupiciela / i na krew Jego wylaną na krzyżu / dla naszego zbawienia. / Tenże Syn Twój umierając, / dał nam Ciebie za Matkę. / Czyż więc nie będziesz dla nas, / jak głosi Twój słodki tytuł: Nieustającą Wspomożycielką? / Ciebie więc o Matko Nieustającej Pomocy, / błagam najgoręcej, / abyś wyprosiła mi u Syna Twego tę łaskę, / której tak bradzo pragnę / i tak bardzo potrzebuję. (chwila ciszy).
Ty wiesz o Matko przebłogosławiona, / jak bardzo Jezus, Odkupiciel nasz pragnie, / udzielać nam wszelkich owoców Odkupienia. / Wyjednaj mi przeto, o najłaskawsza Matko / u Serca Jezusowego tę łaskę, / o którą w tej nowennie pokornie proszę; / A ja z radością wychwalać będę, razem z Tobą, / nieskończone miłosierdzie Boga. Amen.

Po modlitwie wszyscy śpiewają pieśń do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

CZYTANIE SŁOWA BOŻEGO

Pieśń Maryjo, dziękujemy Ci lub inna dziękczynna pieśń:

Lektor odczytuje tekst Pisma świętego. Przy korzystaniu z tekstów biblijnych godne polecenia jest dobieranie fragmentów krótkich i łatwych do zapamiętania. Można korzystać z Lekcjonarza mszalnego, Tom VI, Czytania wspólne o Najświętszej Maryi Pannie, lub z Lekcjonarza do Mszy o Najświętszej Maryi Pannie, Pallotinum 1998. Po odczytaniu Pisma świętego ma miejsce psalm responsoryjny, który odpowiada czytaniu i sprzyja medytacji słowa Bożego. Następuje rozważanie, które może przybrać formę kazania katechizmowego. Po chwili ciszy śpiewa się pieśń do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Wezwania dziękczynne
O Maryjo, przyjmij dziękczynienia naszych sióstr i braci, którzy za Twoim wstawiennictwem doznali szczególnych łask.

Następuje odczytanie podziękowań przyniesionych przez uczestników nabożeństwa (jeżeli podziękowań jest więcej, można ich odczytanie powierzyć kilku osobom). Po nich może nastąpić podanie lokalnych i okolicznościowych wezwań dziękczynnych lub chwila ciszy na indywidualne dziękczynienie. Następnie prowadzący zaprasza do wspólnej modlitwy dziękczynnej.

Dziękujemy Ci, Matko Nieustającej Pomocy, wraz z tymi, którzy dzisiaj dali świadectwo o łaskach otrzymanych od Boga, za Twoim wstawiennictwem. Dołączamy do nich naszą modlitwę i wołamy:

Dziękujemy Ci, Matko Nieustającej Pomocy:

za uzdrowionych z choroby,
za pocieszonych w strapieniu,
za ocalonych z rozpaczy,
za podtrzymanych w zwątpieniu,
za wyzwolonych z mocy grzechu,
za wysłuchanych w błaganiu,
za litość nam okazaną,
za miłość Twą macierzyńską,
za dobroć Twą niezrównaną,
za wszystkie łaski nam i innym wyświadczone.

Ref Maryjo, dziękujemy Ci, że pomagasz nam, że ocierasz łzy, dziękujemy Ci.

1. Ze miłujesz nas, pragniesz z nami być,
gdyż bez Ciebie tu, ciężko ludziom żyć.

2. Ze przynosisz nam Boże Dziecię Swe,
że rozdzielasz w krąg blaskiem łaski Twe

3. Ześ tak blisko wciąż, żeś jest Matką nam,
że prowadzisz nas do niebieskich bram.

Lub:

Pieśń: O Matko dzięki za hojne dary lub inna pieśń dziękczynna:

1. O Matko dzięki za hojne dary,
za łaski Twojej obfity siew.
Tyś nie zawiodła sług Twoich wiary,
więc przyjmij za to wdzięczności śpiew.

Ref. Maryjo niesiem Ci dziękczynienie, z miłością z serca wypływającą.
Za dobroć Twoją i wspomożenie, za pomoc Twoją nieustającą. (bis)

2. Ufności naszej Tyś jest ostoją,
Ty wspierasz w trudach pomocą Swą.
Za Twą pociechę, za hojność Twoją, Składamy dzięki dziś pieśnią tą.

Następuje odczytanie podziękowań przyniesionych przez uczestników nabożeństwa (jeżeli podziękowań jest więcej, można ich odczytanie powierzyć kilku osobom). Po nich może nastąpić podanie lokalnych i okolicznościowych wezwań dziękczynnych lub chwila ciszy na indywidualne dziękczynienie. Następnie prowadzący zaprasza do wspólnej modlitwy dziękczynnej.


Wezwania błagalne
O Maryjo, ubogaceni hojnymi darami, z tym większą ufnością przedstawiamy Ci prośby naszych braci i sióstr szukających Twojej pomocy.

Następuje odczytanie próśb przyniesionych przez uczestników nabożeństwa (jeżeli próśb jest więcej, można ich odczytanie powierzyć kilku osobom). Po nich prowadzący zaprasza do wspólnej modlitwy błagalnej.

Gorąco polecamy Ci, Matko Nieustającej Pomocy, prośby naszych braci i sióstr. Łączymy z nimi błagania w intencji wszystkich będących w potrzebie.

Błagamy Cię, Matko Nieustającej Pomocy:

za chorych, abyś ich uzdrowiła,
za strapionych, abyś ich pocieszyła,
za płaczących, abyś im łzy otarła,
za sieroty i opuszczonych, abyś im Matką była,
za biednych i potrzebujących, abyś ich wspomagała, za błądzących, abyś ich na drogę prawdy sprowadziła,
za kuszonych, abyś ich z sideł szatańskich wybawiła,
za upadających, abyś ich w dobrym podtrzymywała,
za grzeszników, abyś im żal i łaskę spowiedzi wyjednała,
za zmarłych, abyś ich do radości życia wiecznego doprowadziła,
O wysłuchanie wszystkich próśb naszych.

Inwokacja lub inna pieśń błagalna:

Matko Pomocy Nieustającej
proś Boga za nami,
proś Boga za nami

Modlitwa Pańska
Razem z Maryją, przyzywając Jej wstawiennictwa, odmówmy teraz modlitwę, której nauczył nas Jezus Chrystus: Ojcze nasz…

Ojcze wszechmogący, Twój Syn dał nam Maryję, swoją Rodzicielkę, której sławny obraz czcimy, jako Matkę gotową nieustannie pomagać; + spraw, abyśmy gorliwie wypraszając Jej macierzyńską pomoc, * nieustannie doznawali owoców Twojego Odkupienia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

ZAKOŃCZENIE

Apel Jasnogórski

W każdą środę zapraszamy na: Różaniec za Ojczyznę – godz.20.30

Apel Jasnogórski o godzinie 21.00

Dzwony jasnogórskie codziennie o godzinie 21.00 wzywają na Apel, modlitwę za Kościół i Ojczyznę, do Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej, Królowej Polski w Częstochowie.

 

Składa się on ze śpiewu Bogurodzica, antyfony apelowej Maryjo Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam (śpiewanej trzy razy w różnych wersjach muzycznych), refleksji religijnej, spontanicznych modlitw w intencji aktualnych potrzeb Narodu i Kościoła, a także zgromadzonych pielgrzymów, tajemnicy różańca, antyfony Pod Twoją obronę…Zgodnie z życzeniem i prośbą ostatnich papieży, począwszy od Jana XXIII, dołącza się Zdrowaś Maryjo w intencji Ojca Świętego. Na zakończenie błogosławieństwa udziela biskup lub kapłan przewodniczący Apelowi. Pieśń maryjna stanowi zwieńczenie nabożeństwa. Celebracja modlitwy Apelu rozpoczyna się uroczystym odsłonięciem Ikony Jasnogórskiej, przy uroczystych fanfarach.

 

Interesującą rzeczą jest to, że na VI Światowy Dzień Młodzieży, z udziałem Jana Pawła II na Jasnej Górze, w 1991 roku, żeby zgromadzona młodzież mogła modlić się wspólnie, ułożono specjalną antyfonę: Maria Regina mundi, Maria Mater Ecclesiae, Tibi assumus, Tui memores vigilamus. Ponadto przygotowano tekst w języku starocerkiewno-slowiańskim i w sześciu językach współczesnych. Przyczyniło się to w głównej mierze do umiędzynarodowienia Apelu Jasnogórskiego.

 

Ta modlitwa posiada swoją historię, ale najważniejszą częścią jest fakt aresztowania Prymasa Tysiąclecia – Stefana Kard. Wyszyńskiego. Wtedy to właśnie rozpoczęto na Jasnej Górze intensywne modlitwy o jego uwolnienie. Dnia 8 grudnia 1953 roku wprowadzono codzienny Apel w intencji Kościoła w Polsce, doświadczającego prześladowań ze strony władz systemu totalitarnego. Nowe treści związano z tym nabożeństwem w okresie przygotowań do 300-lecia obrony Jasnej Góry w 1956 roku, rocznicy Ślubów króla Jana Kazimierza – obioru Maryi Królową Korony Polskiej. Propagatorem Apelu stal się prymas Stefan Wyszyński wraz z Episkopatem Polski w czasie Wielkiej Nowenny (1957-1966), będącej przygotowaniem do Millenium Chrztu Polski. Kardynał Wyszyński osobiście przewodził tej modlitwie na Jasnej Górze. Będąc nieobecnym, duchowo łączył się z Sanktuarium w modlitwie za Kościół i Ojczyznę, udzielał błogosławieństwa z biskupami Polsce. Ciekawe jest również to, że Apel towarzyszy od początku Peregrynacji kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w Polsce (1957r.).

 

W okresie trwania Soboru Watykańskiego II, modlitwa Apelu nasycona była błaganiem za Kościół powszechny. Biskupi polscy w listach pasterskich, przy okazji różnych uroczystości maryjnych, zachęcali wiernych do praktyki Apelu Jasnogórskiego, zarówno w rodzinach, jak i w świątyniach. Na rozpoczęcie Roku Świętego w Polsce, 1 stycznia 1974 roku, Episkopat Polski, zarządził, aby w całej naszej Ojczyźnie, w każdej rodzinie i w każdym kościele został odprawiony Apel Jasnogórski przed Obrazem Matki Bożej, przy zapalonej świecy. W czasie tego Apelu obecni mieli ponowić oddanie się Matce Bożej w macierzyńską niewolę miłości za Kościół święty z błaganiem, aby Rok Święty przyniósł jak największe owoce odnowy życia chrześcijańskiego, pojednania z Bogiem i między ludźmi. Jan Paweł II podkreśla organiczną więź zawierzenia Maryi z Apelem Jasnogórskim, stąd tez refleksją obejmował go niejednokrotnie. Okazję szczególną stanowiły wspomniane wyżej spotkania z młodzieżą. Wskazywał na biblijne zakorzenienie triady słów – Jestem, Pamiętam, Czuwam – niosących wezwanie do świadomej formacji sumienia jako podstawy dojrzałości moralnej, a także nośnika nowej ewangelizacji.

Nabożeństwo Fatimskie

Od maja do października, w każdy 13 dzień miesiąca odbywają się w naszym kościele Nabożeństwa Fatimskie.

Nabożeństwo fatimskie jest szczególna formą odpowiedzi na przesłanie fatimskie. Wyraża się pokutą, modlitwą, zwłaszcza różańcową oraz Nabożeństwem Pierwszych Sobót. Maryja powiedziała Łucji, że grzechy niewdzięcznych ludzi co chwilę ranią Jej Niepokalane Serce i poprosiła o zadośćuczynienie przez odprawienie nabożeństwa kolejnych pięciu pierwszych sobót miesiąca. „Jeśli uczynią co powiem, zbawi się wiele dusz. Przychodzę prosić o zadośćuczynienie” i poprosiła o: 1. Komunię świętą wynagradzającą 2. Część różańca wynagradzającego (nie należy dodawać innych intencji) 3. Spowiedź świętą wynagradzającą 4. Towarzyszenie Maryi przez 15 minut w rozważaniu piętnastu tajemnic Różańca z intencją wynagrodzenia Jej Niepokalanemu Sercu bez odmawiania różańca. Każdemu, kto wynagrodzi Maryi za pięć zniewag, którymi ludzie co chwila ranią jej Niepokalane Serce, temu Maryja obiecuje: Przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia. „Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo obiecuję zbawienie. Dusze te będą kochane przez Boga, jak kwiaty, którymi ozdabiam Jego tron… Moje Niepokalane Serce będzie twoim schronieniem i drogą prowadzącą do Boga”.

W 2009 roku został podjęta Wielka Nowenna Fatimska przed setną rocznica objawień Matki Bożej w Fatimie 2009-2017

Wielka Nowenna Fatimska nie jest formą nabożeństwa, w ramach którego należy odmówić jedynie konkretne modlitwy. Wielka Nowenna to pragnienie zjednoczenia wszystkich sił i wszystkich serc kochających Maryję, by pomagać współczesnemu światu poznać orędzie fatimskie i odpowiedzieć na prośby Matki Bożej. W Fatimie Matka Najświętsza zaprosiła nas do współpracy w dziele zbawienia ludzi. Dziś, gdy stoimy na progu setnej rocznicy Jej objawień, chcemy wziąć sobie do serca to naglące wezwanie do zaangażowania się w ratowanie świata. Nowenna zatem to nasza modlitwa, ofiara, katecheza, apostolstwo, głoszone kazanie, zaproszenie do wspólnego różańca czy nabożeństwa pierwszosobotniego; wszystko po to, by Maryja była bardziej znana i miłowana przez ludzi na całym świecie, by nadszedł czas tryumfu Jej Niepokalanego Serca.

Co to znaczy włączyć się w dzieło Wielkiej Nowenny Fatimskiej?

1. Odmawiamy różaniec, najlepiej codziennie. Jeśli ktoś nigdy go nie odmawia, nie ma z Nowenną nic wspólnego.

2. Odprawiamy nabożeństwo pierwszych sobót, w którym uczestniczymy przez kolejnych pięć pierwszych sobót miesiąca. Kto w trakcie trwania Nowenny ani razu nie odprawi tego nabożeństwa, nie jest jej uczestnikiem.

3. Świadomie poświęcamy się Niepokalanemu Sercu Maryi. Bez oddania się Matce Najświętszej trudno mówić o życiu orędziem fatimskim, a tym samym o uczestnictwie w Wielkiej Nowennie Fatimskiej.

4. Uczestniczymy w Nowennie przez odmawianie modlitw Wielkiej Nowenny Fatimskiej, np. raz w tygodniu.

5. Uczestniczymy w nabożeństwach fatimskich odprawianych trzynastego dnia miesiąca. Udział w nich nie jest jednak warunkiem koniecznym.

6. Poznajemy coraz lepiej Maryję przez lekturę książek i uczymy się coraz bardziej miłować Ją na co dzień. Nikt z nas nie będzie apostołem orędzia fatimskiego, jeśli sam najpierw go nie pozna i nie zacznie nim żyć.

TEMATY do rozważań na poszczególne lata:

1. PEWNI ZWYCIĘSTWA (2009) – konfrontacja z cywilizacją śmierci

2. BEZPIECZNI NA KRAWĘDZI CZASU (2010) – zawsze przy Maryi

3. WIĘCEJ NIŻ DOCZESNOŚĆ (2011) – jest niebo, jest piekło, jest czyściec

4. NIE ŻYJEMY DLA SIEBIE (2012) – wynagradzanie za grzechy świata

5. EUCHARYSTYCZNY KLUCZ (2013) – cud na cudami, który zmienia wszystko

6.ZAPRASZANI DO NIEBA (2014) – jednak różaniec, szkaplerz, sznur pokutny

7. POTĘGA RODZINY (2015) – domowy Kościół, którego nie przemogą bramy piekła

8. BÓG JEST MIŁOSIERNY (2016) – ostatnie słowo należy do Boga, który jest Miłością

9. DROGA PRZEZ SERCE (2017) – przymierze serc Jezusa, Maryi, naszych.